Doc.gr

Χειρουργική με νοσηλεία μιας ημέρας

Posted: Thursday, 09 January 2014
Χειρουργική με νοσηλεία μιας ημέρας
Χειρουργική με νοσηλεία μίας ημέρας

Τι είναι χειρουργική με νοσηλεία μίας ημέρας;
Πρόκειται για οποιαδήποτε χειρουργική παρέμβαση απαιτεί νοσηλεία μικρότερη των εικοσιτεσσάρων ωρών (24 ωρών). Αυτός ο τύπος χειρουργικής περιλαμβάνει από μικροεπεμβάσεις, έως και χειρουργεία μεγάλης βαρύτητας.
 
Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να εφαρμοστεί η νοσηλεία μίας ημέρας;
Σημαντικότατοι παράγοντες στην εφαρμογή της χειρουργικής με νοσηλεία μία ημέρας είναι η χειρουργική ομάδα, το νοσηλευτικό ίδρυμα και ο κατάλληλος ασθενής. Αναλυτικότερα, η χειρουργική ομάδα (και όχι μόνο ο χειρουργός) πρέπει να είναι εξοικειωμένη με την χειρουργική μίας ημέρας και να έχει υψηλό όγκο ασθενών. Με αυτό τον τρόπο, περιορίζονται οι επιπλοκές και τα ατυχή συμβάματα συνθήκες απαραίτητες για αυτού του τύπου την χειρουργική. Το νοσηλευτικό ίδρυμα πρέπει να έχει τις κατάλληλες νοσηλευτικές και διοικητικές δομές, ώστε να μπορεί να υποστηρίξει αυτού του τύπου την χειρουργική που είναι ταχείας διακίνησης. Επιπλέον, τα απαραίτητα υλικά πρέπει να είναι διαθέσιμα σε καθημερινή βάση, ώστε να αποφεύγονται τυχόν καθυστερήσεις. Τέλος, όλοι οι ασθενείς δεν είναι επιλέξιμοι για νοσηλεία μίας ημέρας. Τα κριτήρια επιλεξιμότητας είναι συνάρτηση κυρίως των υποκείμενων νοσημάτων, αλλά και της εμπειρία της χειρουργικής ομάδας.  

Ποια τα οφέλη από τη χειρουργική με νοσηλεία μίας ημέρας;
Τα οφέλη που προκύπτουν διαπιστώνονται σε τρία επίπεδα: (i) προσωπικά για τον ασθενή, (ii) οικονομικά για τον ασθενή και το ταμείο, και (iii) κοινωνικά. Ειδικότερα, ο ασθενής με αυτό τον τύπο χειρουργικής αντιμετώπισης παρουσιάζει υψηλό αίσθημα ικανοποίησης (που πολύ συχνά φτάνει στα επίπεδα της έκπληξης), το οποίο είναι αποτέλεσμα πληθώρας παραγόντων. Διαπιστώνεται από τον άρρωστο ευελιξία στον προγραμματισμό, που συνοδεύεται από ελαχιστοποίηση του πόνου, της νοσηλείας και του χρόνου ανάρρωσης, με αποτέλεσμα της γρήγορη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες. Επιπλέον, η χειρουργική με νοσηλεία μίας ημέρας χαρακτηρίζεται από χαμηλότερο κόστος, που επιμερίζεται σε τρείς συνιστώσες: (i) μειωμένη οικονομική συμμετοχή από τον άρρωστο, (ii) ελαττωμένο συνολικό κόστος για το ταμείο, και (iii) ταχύτερη επανένταξη στο εργασιακό περιβάλλον (σημαντικότατος παράγοντας για τους ελεύθερους επαγγελματίες).  

Ποιες επεμβάσεις γενικής χειρουργικής μπορούν να γίνουν με νοσηλεία μίας ημέρας;
Στα πλαίσια της γενικής χειρουργικής μπορούν να αντιμετωπιστούν με νοσηλεία μία ημέρας οι περισσότεροι τύποι κηλών (βουβωνοκήλες, ομφαλοκήλες, μηροκήλες, κήλες λευκής γραμμής), οι κύστες κόκκυγα, οι υδροκήλες, η αιμορροϊδοπάθεια, τα παραεδρικά συρίγγια και αποστήματα, οι ραγάδες δακτυλίου, τα ογκίδια μαστού, τα μορφώματα του δέρματος και του υποδορίου, οι βιοψίες λεμφαδένων, οι χολοκυστοπάθειες, οι θυρεοειδοπάθειες και οι παραθυρεοειδοπάθειες.  

Τι είναι το σημαντικότερο στη χειρουργική με νοσηλεία μίας ημέρας;
Πληθώρα παραγόντων είναι σημαντική στην επιτυχή αντιμετώπιση των ασθενών με νοσηλεία μίας ημέρας. Είναι ευκολονόητο το γεγονός, ότι οι μικροεπεμβάσεις και οι μικρές επεμβάσεις μπορούν να γίνουν πρακτικά και από ομάδες χειρούργων (ή μόνους χειρουργός) που δεν είναι εξειδικευμένοι και σε περιβάλλοντα που δεν είναι ιδιαίτερα διαμορφωμένα. Από την άλλη, οι μεσαίες και μεγάλες επεμβάσεις (π.χ ολική θυρεοειδεκτομή) για να γίνουν με ημερήσια νοσηλεία απαιτούν μία τριπλή συνθήκη: (i) εξειδικευμένη ομάδα με υψηλό όγκο ασθενών, (ii) νοσηλευτικό ίδρυμα δομημένο και χωρίς ελλείψεις σε έμψυχο και υλικοτεχνικό υλικό και (iii) βέλτιστη επικοινωνία μεταξύ ασθενούς και θεραπευτικής ομάδας. Η στενή σχέση και αρμονική συνεργασία όλων των εμπλεκομένων στην χειρουργική μίας ημέρας με τον ασθενή είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας σε αυτή την μοντέρνα προσέγγιση της κλασσικής χειρουργικής.

Λίγα λόγια για τον Θυρεοειδή

Posted: Thursday, 09 January 2014
Λίγα λόγια για τον Θυρεοειδή
Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θυρεοειδούς

Τι είναι ο θυρεοειδής και ποιος ο ρόλος του;

Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους ενδοκρινείς αδένες του ανθρωπίνου σώματος. Ο θυρεοειδής έχει σχήμα πεταλούδας και βρίσκεται χαμηλά στον τράχηλο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο αδένας παράγει ορμόνες, οι οποίες επηρεάζουν τη λειτουργία των περισσοτέρων οργάνων.  

Πότε ο θυρεοειδής πάσχει;

Ο θυρεοειδής μπορεί να πάσχει με δύο τρόπους: μορφολογικά ή/και λειτουργικά. Η μορφολογική «ασθένεια του θυρεοειδή» σχετίζεται τόσο με τον όγκο του όσο και με την δομή του. Από την αρχαιότητα, κάθε διόγκωση του θυρεοειδούς ονομάζεται βρογχοκήλη. Όσον αφορά την δομή του, μπορεί να υπάρχουν ένας ή περισσότεροι όζοι, μικροί ή μεγάλοι, που συχνά δεν είναι ορατοί και αντιληπτοί με την ψηλάφηση. Η λειτουργική δυσλειτουργία του θυρεοειδή σχετίζεται με την ποσότητα των ορμονών που εκκρίνονται. Όταν, οι θυρεοειδικές ορμόνες δεν επαρκούν, τότε μιλάμε για υποθυρεοειδισμό ενώ, όταν υπάρχει υπερέκκριση μιλάμε για υπερθυρεοειδισμό. Σε επίπεδο καθημερινής πράξης η διαταραχή των θυρεοειδικών ορμονών απορρυθμίζει τον μεταβολισμό των κυττάρων με δυσμενείς συνέπειες για την καρδιά, την κυκλοφορία του αίματος, την κινητικότητα του εντέρου, την ανάπτυξη του σκελετού, τις εσωτερικές καύσεις του οργανισμού, τον κύκλο και τη γονιμότητα της γυναίκας κ.α.  

Πότε πρέπει να χειρουργηθεί ο θυρεοειδής;

 Οι περισσότερες παθήσεις του θυρεοειδούς δεν είναι χειρουργικές και συνήθως αντιμετωπίζονται και ρυθμίζονται από γιατρούς παθολογικών ειδικοτήτων και κυρίως από ενδοκρινολόγους. Οι ενδείξεις για χειρουργείο είναι συγκεκριμένες και χωρίζονται σε απόλυτες και σχετικές. 
    Απόλυτες ενδείξεις είναι:
1. Βιοψία η οποία αποδεικνύει την παρουσία νεοπλάσματος,
2. Διόγκωση του αδένα (είτε λόγω όζων είτε διάχυτη) που προκαλεί πιεστικά φαινόμενα στα γύρω όργανα,
3. Ακίνητη ψηλαφητή διόγκωση του αδένα,
4. Ταχέως αναπτυσσόμενη συμπαγής διόγκωση του αδένα.
    Σχετικές ενδείξεις είναι: 1. Παρουσία όζου μεγαλύτερου από 3 εκ.
2. Επιθυμία αφαίρεσης του αδένα από τον ασθενή,
3. Παρουσία όζων σε ακτινοβολημένο τράχηλο,
4. Νοσολογία του αδένα που δεν έχει ελεγχθεί με συντηρητικές θεραπείες,
5. Απεικονιστικά ευρήματα που προσδίδουν υψηλή υπόνοια κακοήθειας σε ήδη υπάρχοντα όζο.
Ακριβώς η παρουσία σχετικών ενδείξεων είναι που προκαλεί συχνά διχογνωμίες μεταξύ των επιστημόνων που ασχολούνται με το θυρεοειδή.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η βιοψία του θυρεοειδή είναι ενδεικτική και όχι αποδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στον αδένα. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ασθενείς με μία ή πολλαπλές μη παθολογικές προεγχειρητικές βιοψίες δια βελόνης να έχουν τελική ιστολογική έκθεση που αναφέρει παρουσία καρκινώματος και το αντίστροφο. 

Ποιος πρέπει να κάνει την επέμβαση;

 Η θυρεοειδεκτομή (ολική ή όχι) ανήκει ιστορικά στην ευρεία γκάμα των επεμβάσεων της χειρουργικής ωστόσο, η ιδιαιτερότητα αυτής της λεπτής επέμβασης και η σοβαρότητα των δυνητικών επιπλοκών επέβαλαν την υπερεξειδίκευση στην χειρουργικών των ενδοκρινών αδένων. Επίσημα, λοιπόν, ο κάθε χειρουργός μπορεί να εκτελέσει μία θυρεοειδεκτομή, όμως ο εξειδικευμένος χειρουργός είναι αυτός που θα πετύχει το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα, με τον μικρότερο δυνατό αριθμό επιπλοκών και την μικρότερη πιθανότητα υποτροπής της νόσου και επανεπέμβασης.  

Υπάρχει κάτι καινούργιο στην εγχειρητική του θυρεοειδούς;

Η θυρεοειδεκτομή πραγματοποιείται, δυστυχώς ακόμα και σήμερα, με ποικίλους τρόπους και συναντά κανείς συχνότατα την παραδοσιακή τεχνική (Kocher 1909) με τις μεγάλες τομές, τις παροχετεύσεις και την πολυήμερη ανάρρωση. Οι χειρουργοί που είναι εξειδικευμένοι στην χειρουργική των ενδοκρινών εφαρμόζουν την ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή. Αυτή μπορεί να γίνει –ανάλογα με τις ενδείξεις- είτε με τη βοήθεια μεγεθυντικών γυαλιών (loupes), είτε υποβοηθούμενη με κάμερα. Η μεγέθυνση που προσφέρουν αυτά τα δύο εργαλεία μειώνει δραστικά τις επιπλοκές. Στο τέλος του χειρουργείου, δεν τοποθετούνται παροχετεύσεις. Ο ασθενής μπορεί να μιλήσει κατευθείαν, ενώ σιτίζεται κανονικά 3 ώρες μετά το χειρουργείο. Την επόμενη μέρα ο ασθενής παίρνει εξιτήριο και είναι σε θέση να επιστρέψει στις καθημερινές του ασχολίες και δραστηριότητες. Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί η ύπαρξη και χρήση νυστεριών ραδιοσυχνοτήτων ή υπερήχων που παρέχουν την μέγιστη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Η χρήση του μειώνει σημαντικά την κάκωση των ιστών καθώς, και τον εγχειρητικό χρόνο. Τέλος, στις περιπτώσεις υποτροπών ή μεγάλων ογκολογικών επεμβάσεων στο θυρεοειδή, η χρήση της νευροπαρακολούθησης διασφαλίζει την προστασία των λαρυγγικών νεύρων και της φώνησης.